بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

'Inna Lilmuttaqīna Mafāzāan

مسلما براى پرهيزگاران نجات و پيروزى بزرگى است:

Ĥadā'iqa Wa 'A`nābāan

باغهايى سرسبز، و انواع انگورها،

Wa Kawā`iba 'Atrābāan

و حوريانى بسيار جوان و هم‌سن و سال،

Wa Ka'sāan Dihāqāan

و جامهايى لبريز و پياپى (از شراب طهور)!

Lā Yasma`ūna Fīhā Laghwan Wa Lā Kidhdhābāan

در آنجا نه سخن لغو و بيهوده‌اى مى‌شنوند و نه دروغى!

Jazā'an Min Rabbika `Aţā'an Ĥisābāan

اين كيفرى است از سوى پروردگارت و عطيه‌اى است كافى!

Rabbi As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Ar-Raĥmani Lā Yamlikūna Minhu Khiţābāan

همان پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هيچ كس حق ندارد بى اجازه او سخنى بگويد (يا شفاعتى كند)!

Yawma Yaqūmu Ar-Rūĥu Wa Al-Malā'ikatu Şaffāan Lā Yatakallamūna 'Illā Man 'Adhina Lahu Ar-Raĥmānu Wa Qāla Şawābāan

روزى كه «روح» و «ملائكه» در يك صف مى‌ايستند و هيچ يك، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمى‌گويند، و (آن گاه كه مى‌گويند) درست مى‌گويند!

Dhālika Al-Yawmu Al-Ĥaqqu Faman Shā'a Attakhadha 'Ilá Rabbihi Ma'ābāan

آن روز حق است؛ هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش برمى‌گزيند!

'Innā 'Andharnākum `Adhābāan Qarībāan Yawma Yanžuru Al-Mar'u Mā Qaddamat Yadāhu Wa Yaqūlu Al-Kāfiru Yā Laytanī Kuntu Turābāan

و ما شما را از عذاب نزديكى بيم داديم! اين عذاب در روزى خواهد بود كه انسان آنچه را از قبل با دستهاى خود فرستاده مى‌بيند، و كافر مى‌گويد: «اى كاش خاك بودم (و گرفتار عذاب نمى‌شدم)!»

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Ash-Shamsi Wa Đuĥāhā

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ به خورشيد و گسترش نور آن سوگند،

Wa Al-Qamari 'Idhā Talāhā

و به ماه هنگامى كه بعد از آن درآيد،

Wa An-Nahāri 'Idhā Jallāhā

و به روز هنگامى كه صفحه زمين را روشن سازد،

Wa Al-Layli 'Idhā Yaghshāhā

و به شب آن هنگام كه زمين را بپوشاند،

Wa As-Samā'i Wa Mā Banāhā

و قسم به آسمان و كسى كه آسمان را بنا كرده،

Wa Al-'Arđi Wa Mā Ţaĥāhā

و به زمين و كسى كه آن را گسترانيده،

Wa Nafsin Wa Mā Sawwāhā

و قسم به جان آدمى و آن كس كه آن را (آفريده و) منظم ساخته،

Fa'alhamahā Fujūrahā Wa Taqwāhā

سپس فجور و تقوا (شر و خيرش) را به او الهام كرده است،

Qad 'Aflaĥa Man Zakkāhā

كه هر كس نفس خود را پاك و تزكيه كرده، رستگار شده؛

Wa Qad Khāba Man Dassāhā

و آن كس كه نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است!

Kadhdhabat Thamūdu Biţaghwāhā

قوم «ثمود» بر اثر طغيان، (پيامبرشان را) تكذيب كردند،

'Idhi Anba`atha 'Ashqāhā

آن گاه كه شقى‌ترين آنها بپاخاست،

Faqāla Lahum Rasūlu Allāhi Nāqata Allāhi Wa Suqyāhā

و فرستاده الهى [صالح‌] به آنان گفت: «ناقه خدا [همان شترى كه معجزه الهى بود] را با آبشخورش واگذاريد (و مزاحم آن نشويد)!»

Fakadhdhabūhu Fa`aqarūhā Fadamdama `Alayhim Rabbuhum Bidhanbihim Fasawwāhā

ولى آنها او را تكذيب و ناقه را پى كردند (و به هلاكت رساندند)؛ از اين رو پروردگارشان آنها (و سرزمينشان) را بخاطر گناهانشان در هم كوبيد و با خاك يكسان و صاف كرد!

Wa Lā Yakhāfu `Uqbāhā

و او هرگز از فرجام اين كار [مجازات ستمگران‌] بيم ندارد!